बच्चाको दात उमेर बढ्दै गएपछि र्झछ र त्यस ठाउमा नया दात पलाउछ । त्यसरी झर्ने दातलाई बोलीचालीको भाषामा दूधेदात पनि भन्ने गरिन्छ । विशेष गरेर छ /सात वर्षको उमेरमा बच्चाका त्यस्ता दूधेदात र्झन थाल्छ । यसो हुनुको एउटै कारण बच्चा जन्मनेबित्तिकै उनको च्यापु पूर्ण विकसित भई नसक्नु नै हो । बच्चाको उमेर बढ्दै गएर छ /सात वर्षको उमेरसम्म आइपुग्दा मात्रै उनको च्यापु स्थायी दाँतहरू रहन र अट्नसक्ने गरी विकसित हुन्छ । त्यस अघिका समयावधिमा बच्चाका दाातका जराहरू नष्ट हुनथाल्छन् र दूधे दाँतहरू र्झन थाल्छन् । त्यसबीचमा त्यही ठाउाबाट स्थायी दाँत उम्रने प्रक्रिया पनि सुरु भइरहेको हुन्छ र जरा नष्ट भएका दूधे दाातलाई धकेलेर झार्न थाल्छ ।


बच्चा हुर्कादै गएपछि उनको च्यापु र च्यापुका मांसपेशीहरू पनि विकसित हुादै गइरहेको हुन्छ । त्यो विकासक्रम स्थायी दाँतहरूलाई बाँधेर तथा अटाएर राख्नका लागि आवश्यक अवस्थासम्म आइनपुगुञ्जेल जारी रहेको हुन्छ । यही अवधिबीच नयाँ दाँत उम्रने र त्यो दाँत विकसित हुने क्रम पनि जारी रहेको हुन्छ । यो क्रम सालाखाला १५ देखि १६ वर्षको उमेरसम्म जारी रहन्छ । कसैकसैमा भने दूधे दाँत ढिलो झरेको छ भने अलि बढी समयसम्म पनि यो क्रम जारी रहन सक्छ । दूधे दाँतले स्थायी दाँतका लागि स्थान बनाइदिने काम गरेको हुन्छ । दूधेदाँतले नै हाम्रो च्यापुमा स्थायी दात कहाँ रहने भन्ने स्थान निर्धारित गरिदिएको हुन्छ ।

प्यारासुटको आविष्कार हवाईजहाजबाट जमिनमा ठीक ढंगले विना कुनै चोटपटक ओर्लनको लागि भएको थियो । तर आज सुरक्षित रुपले हतियार, औजारहरू तथा अन्य सामानहरू एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा पुऱ्‍याउन पनि प्यारासुटको प्रयोग गर्न थालिएको छ ।


प्यारासुट नाइलनबाट बनाइन्छ । यसको औसत चौडाइ ७ देखि ९ मिटर सम्म हुन्छ ।


प्यारासुटको कार्यपद्धति निकै नै सरल छ । खसिरहेको कुनै वस्तुमा दुईथरि बलहरूले एक साथ काम गर्छन: एउटा हावाको प्रतिरोधको बल र अर्को गुरुत्वाकर्षण बल । गुरुत्वाकर्षण बलले वस्तुलाई तेज गतिमा तलतिर तान्छ भने हावाको प्रतिरोधले त्यस वस्तुलाई तेज गतिमा खस्नबाट रोक्छ । यदि खसिरहेको वस्तुको गति कम छ भने हावाको प्रतिरोध भन्दा गुरुत्वाकर्षण बलको प्रभाव वस्तुमा अधिक हुन्छ । जब वस्तुको गति बढ्न थाल्छ, त्यसको गति सँगसँगै हावाको प्रतिरोध पनि बढ्दै जान्छ । यही क्रममा वस्तुको गति त्यो सीमासम्म बढ्न सक्छ, जहाँ गुरुत्वाकर्षण बल र हावाको प्रतिरोध बराबर हुन्छ । त्यस पछि सो वस्तुको गति स्थीर हुन्छ ।


चौडाइ कम भएको वस्तुहरूमा भन्दा चौडाइ बढी भएको वस्तुहरूमा हावाको प्रतिरोध बढी हुन्छ । त्यसैले त्यस्ता वस्तुहरू चाँडै स्थीर गतिमा पुग्छन । प्यारासुट खुल्ने वित्तकै त्यसको चौडाइ बढ्ने हुनाले चाँडै स्थीर गतिमा पुग्छ र सुरक्षित रुपमा जमिनमा खस्छ ।

  • Followers

  • Total Pageviews

  • महत्तोपूर्ण सेतुहरु